استان مازندران با مساحتی حدود ۱.۴۶درصد مساحت کل کشور و جمعیتی بالغ بر ۳میلیون و ۳۰۰ هزار نفر دارای ۳۷ شهرک و ناحیه­ صنعتی و ۱۹۵۳ واحد فعال صنعتی است. مازندران به خاطر جغرافیای گوناگون آن که شامل جلگه‌ها، علفزارها، بیشه‌ها و جنگلهای هیرکانی با صدها گونه گیاهی منحصر به فرد در جهان است و آب و هوای گوناگون آن از سواحل شنی با پست‌ترین نقطه، تا کوهستان‌های ناهموار و همیشه پوشیده از برف البرز و با داشتن یکی از هفت آتشفشان معروف دنیا، کوه دماوند، بسیار شناخته شده‌است.

رشته کوه‌های البرز همچون سدی بلند مازندران را به دو قسمت جلگه‌ای و کوهستانی تقسیم کرده‌است و به همین دلیل این استان از قسمت داخلی ایران جدا شده‌است. بخشی از البرز غربی و البرز شرقی و تمامی البرز مرکزی در این محدوده قرار دارد و شیب زمین از منطقه کوهستانی به سوی جلگه و دریا کاهش می‌یابد. رشته کوه البرز دارای کوه‌های فرعی است که از جنوب به شمال یا به موازات دریا کشیده شده‌اند. از مرتفع‌ترین قلل مازندران می‌توان بادله کوه، کوه چنگی و کوه سفید را در شهرستان ساری نام برد. بلندترین قله‌هایی که به موازات دریا کشیده‌شده‌است عبارتند از سیالان با ارتفاع ۴۱۲۵ متر از سطح دریا و تخت سلیمان با بیش از ۴۰۰۰ متر ارتفاع از سطح دریا در جنوب شرقی شهرستان تنکابن و قله شور، خرو نرو در سوادکوه، کلارآباد و سیاه سنگ در شهرستان نوشهر است. در محیط زیست طبیعی استان مازندران زیست‌بوم‌های متنوع کوهستانی و صخره‌ای، مراتع و مناطق جنگلی از مهم‌ترین زیستگاه‌های شناخته شده پستانداران و به خصوص گونه‌های شاخصی از زیستمندان نظیرکل و بز، مرال و شوکا، خرس قهوه‌ای و پلنگ محسوب می‌گردد. پستانداران شناخته شده در استان مازندران به بیش از ۶۱ گونه ، از ۱۹ خانواده و ۶ راسته می‌رسند.

تالاب‌های شاخصی چون پناهگاه حیات وحش میانکاله و فریدونکنار نیز زیستگاه تعداد بی‌شماری از پرندگان نادر در معرض خطر انقراض و از جمله درنای سیبری، عقاب دریایی دم سفید و پلیکان پاخاکستری است . بیش از ۲۵۰ گونه پرنده خشکی‌زی و آبزی در استان مشاهده و ثبت گردیده‌اند.